Naisip Ko Lang

“Na isip ko lng”
By April Jeff Cardenas



Sa kalagitnaan ng Tag init ng Taong 1985 at bago pumasok ang buwan ng mga bulaklak, Isang maliit na pag asa ang nabuhay sa pamilya ng mga Cardenas, Isang pag asa na magbabago sa buhay ng maraming tao, Ang pangalan niya ay April Jeff, dahil sa hindi mapigilan na sitwasyon ang pag asang eto ay magiging sang ganap na tao dahil sa mga taong naka paligid sa kanya, pero bago ang lahat magbibigay muna nako ng mga ka unting detalye tungkol sa taong eto .

Sa isang munting bayan sa Metro Manila ang Taguig at sa isa sa mga Baryo Nito ang Wawa dito naka tira ang Binitang Lalaking aking tinutikoy, lumaki siya sa isang simpling pamilya ng 6 at siya pinaka bunso ditto, at dito Nagsimula ang kanyang paglalakbay…


Ang aking kwento ay iisa at pareho din tulad ng iba, ako ay isang tao simple kumakain ng tatlong beses sa isang araw at natutulog pag gabi, ang kaibahan lang bago ko matulog ako ay laging tumutingin sa Langit pag gabi o madaling araw maraming tao nga ang nagtataka kung bakit ko eto gina gawa pero simula palang noong ako ay bata pa naka sanayan ko ng gawin eto, ang sabi skin nang lolo ko kapag tumutingin ka daw sa langit bago ka matulog makikita mo ang kina bukasan. Hangang ngayon hindi ko pa rin ma unawaan kung ano eto, pero me napansin ko dito kapag tumitingin ako sa langit dahil sa kathang isip ng tao, nararamdaman ko na naririnig ko ang mga bituin at nag sasalita sa aking isip hindi man sila talaga nag sasalita nararamdaman ko ang gusto nilang sabihin at dahil dito madalas kong ma unawaan ang mga nang yayari araw araw, maaring ako ay isang hibang pero hindi pa rin ako tumitigil maniwala sa aking lolo eto ang nagiging inspiration ko sa araw araw.


O paano wala man saysay ang mga bagay na sinulat ko dito masasbi ko parin na maraming bagay parin sa mundo na dapat nating ma unawaan kaya ang pag asa ang binigay kong pag hahambing sa aking sarili kasi ang Pag asa ang nagbibigay sa tao na magawa nya ang Gusto niyang magawa o makamit at ang pag asa ang gumagabay satin habang Buhay…